9 دی 88

9 دی 88 سرآغاز فصلی نو در تاریخ معاصر ایران اسلامی

9 دی 88

9 دی 88 سرآغاز فصلی نو در تاریخ معاصر ایران اسلامی

احمدی‏نژاد نمی‏خواهد پرچمدار این جریان باشد

وقتی فضا غبارآلود می‏شود، مشکل دیگر فقط آن طرفی‏ها و کسانی که کینه‏های بدر 

و حنین داشتند، نیست؛ مشکل بیش از همه خودی‏هایی است که جوّ روشنفکری 
می‏گیردشان، فکر می‏کنند بیش از همه می‏فهمند، سینه سپر می‏کنند و آب به 
آسیابی دیگر می‏ریزند. خاصیت فضای غبارآلود همین است و چاره آن البته 
روشنگری است و مباحثه. 
***** 

ماجرا اگر چه پر حاشیه است، اما پیچیده نیست. شاید این سخن در ابتدا برای 
برخی ثقیل به نظر برسد اما واقعیت است. احمدی‏نژاد نه تنها دیگر نمی‏خواهد 
پرچمدار اصولگرایی و طیف ارزشی انقلاب باشد و آن خلوص سوم تیر را فریاد 
کند، بلکه اتفاقا تصمیم گرفته پرچمی را که پیشتر بر دوش داشته به دستی 
دیگر بسپارد و خود به گوشه‏ای دیگر از میدان بشتابد. او این بار می‏خواهد 
پرچمدار طیف خاکستری و حتی طیف منتقد نظام شود! می‏خواهد پرچمدار بماند اما 
نه پرچمدار طیف "خلوص‏خواه" و "آرمانخواهِ" اصولگرا. 

***** 

قصه به صورت جدی از انتخابات ریاست جمهوری دهم کلید خورد؛ از آنجا که 13 
میلیون در سویی دیگر قرار گرفتند و علیرغم تمام موفقیت‏هایی که دولت نهم در 
حوزه‏های مختلف به دست آورده بود و تمام افتخاراتی که نصیب ایران اسلامی 
شده بود، باز آرایشان را به سبدی دیگر سپرده بودند. پرسش این بود که چرا 
چنین شده و برای این جمعیت چه باید کرد؟ آن 13 میلیون چرا افتخارات هسته‏ای 
را نادیده گرفتند، توفیقات سیاست خارجی را کنار نهادند، تجلی ایران در 
عرصه جهانی را فراموش کردند، تحولات پیش روی اقتصادی را ندیدند، توجه 
دولتمردان به مردم را در مقابل بی‏توجهی دولت اصلاحات ارج ننهادند و بار 
دیگر در سویی قرار گرفتند که اصالتا پایگاه جریان اصلاح‏طلب به شمار می‏آمد؟ 
پرسش این بود که تا کجا باید شاهد چالش‏آفرینی اصلاح‏طلبانی که اعتقادی به 
نظام و ولایت ندارند باشیم؟ آیا اینان باز باید بمانند و این فرصت را 
داشته باشند تا در قامت آتشی زیر خاکستر روزی بار دیگر خود را احیا کنند؟ 
برای بدنه اجتماعی دست و پا شکسته این جریان چه باید کرد؟ چرا اینها زیر 
پرچم انقلاب نمی‏آیند؟ چه کسی باید این پایگاه اجتماعی را از آن جریان 
معلوم الحال بستاند و زیر بیرق انقلاب گرد آورد؟ اینها همه و همه سوالاتی 
بود که مبنای یک نتیجه‏گیری شد؛ یک طرح‏ریزی در درون دولت؛ یک راهبرد 
عملیاتی. 

***** 

خاتون صرفا یک نشریه نبود؛ رونمایی بود از یک راهبرد طراحی شده در اتاق 
فکر دولت. البته آقای جوانفکر فهرست می‏کند عناوین مطالب نشریه را و به 
منتقدان می‏گوید ببینید چقدر مطلب خوب از شخصیت‏های اصولگرا و انقلابی در 
این نشریه هست! این حکایت، در مَثَل همان حکایت قرآن‏های بر سر نیزه است برای 
گم کردن راه! و الا چه کسی است که نداند گاه صد صفحه نشریه برای دو یا سه 
مطلب اصلی‏اش منتشر می‏شود. خاتون برای چه منتشر شد؟ مکتب ایرانی با آن فضای 
منفی‏ای که علیه تشیع در جهان اسلام ایجاد کرد، برای چه مطرح شد؟ چه شد که 
بعد چهار سال به یکباره جناب کوروش از لا‏به‏لای صفحات تاریخ بیرون آمد و 
این همه محبوب دولتمردان گردید؟ 

***** 

سوم تیر، در فضای اصولگرایی با یک دعوای کلیدی همراه بود. یک نامزد، 
خلوص‏خواه بود و آرمانگرا؛ او بدون واهمه ادبیات انقلاب و کلام امام را 
فریاد می‏کرد. احمدی‏نژاد در آن مقطع در زمره انقلابیون شرمنده نبود. برای 
خوش آمد این و آن سخنش را عوض نمی‏کرد یا دوپهلو سخن نمی‏گفت. این اعتراف 
شیرین عبادی بود در آن مقطع که تنها کسی که حرفش در انتخابات عوض نشد و بر 
سر مواضع خود باقی ماند، احمدی‏نژاد بود. احمدی‏نژاد با همین خلوص گفتمانی 
رأی آورد و اکثریت آراء را در سبد خود قرار داد. در سوی دیگر اما 
کاندیداهایی بودند که برای رأی آوردن مرزها و حریم‏های زیادی را شکستند. 
لاریجانی به شیرین عبادی تبریک گفت. قالیباف با تیپ‏ها و ژست‏های آن چنانی 
در مقابل دوربین‏ها قرار می‏گرفت و ادبیاتی که اصولگراییزه شده ادبیات خاتمی 
به شمار می‏آمد را برگزید. آن روز هم برخی حرف از مصلحت می‏زدند تا با 
مصلحت‏ها کاسبی کنند. دعوا بر سر دوقطبی ساختگی "صالح مقبول" و "اصلح 
نامقبول" بود. تاریخ در مقاطع مختلف بر این اصل صحه گذاشته که نتیجه این 
نوع مصلحت‏اندیشی‏های کاذب از آغاز تا کنون جز عدول از اصول نبوده است. 

***** 

بنا بر این شد که دولت به حال 13 میلیون فکری بکند. اگر تنها رأی 
احمدی‏نژاد اهمیت داشت، طبیعتا او می‏توانست در این عرصه به گونه‏ای دیگر 
بازی کند تا همچنان آرای مذهبی‏ها و ارزشی‏ها را نیز با خود داشته باشد. اما 
او چنین نکرد. بلکه به حاشیه‏ها دامن زد. احمدی‏نژاد پرچمی را زمین گذاشت تا 
پرچم دیگری را بردارد. او رسما از نام وزارت فرهنگ و هنر برای وزارت فرهنگ 
و ارشاد اسلامی هم دفاع کرد تا دوران مهاجرانی در اذهان کسانی که باید جذب 
شوند، تداعی شود! او ادبیاتش را با ادبیات مشایی پیوند داد. احمدی‏نژاد از 
یک سوی میدان سیاست به سویی دیگر شتافت و البته این را در نظر داشت که این 
تغییر موقعیت و پوزیشن سیاسی باید به گونه‏ای باشد که به معنای خروج کامل 
او از حوزه ارزش‏ها تعبیر نشود و تمامیت دولت را نشکند. اما راه عملیاتی 
این تغییر موقعیت و پوزیشن سیاسی دقیقا چه بود؟ 

***** 

سیاستمداران برای پیروزی خود در فضای سیاسی اغلب بر شکاف‏های اجتماعی سوار 
می‏شوند. گاه شکاف‏های اجتماعی خاصی فعال می‏شود تا منافع جریانی خاص فراهم 
آید. شکاف میان فقیر و غنی، سنتی و مدرن، سنت و تجدد، مذهبی و غیرمذهبی، 
انقلابی و غیرانقلابی، باحجاب و بی‏حجاب، ایران‏گرایی و اسلام‏گرایی، شکاف‏های 
قومی، نژادی و... از این جمله است. استین روکان جامعه شناس نروژی معتقد 
است شکاف‏های اجتماعی پس از ایجاد هرگز از بین نمی‏روند بلکه تنها ممکن است 
در مقاطع یا دوران‏هایی غیرفعال گردیده و با مهیا شدن شرایط، این شکاف‏ها سر 
باز نمایند. حسین بشیریه نیز معتقد است در ایران شکاف‏های اجتماعی، تعیین 
کننده نوع خواسته‏های نیروها، گروه‏ها و جریان‏های سیاسی مختلف و موجود، اعم 
از حاکم و غیرحاکم است. 

وقتی بناست تمرکز بر شکاف‏های اجتماعی موضوعیت پیدا کند، آن‏گاه حاشیه‏سازی 
می‏بایست به بهانه‏های مختلف در دستور کار قرار بگیرد. آن‏گاه دیگر پاکدست 
بودن همه اعضای دولت ارزش نیست. بلکه حضور کسانی که شائبه‏های اقتصادی نیز 
در خصوصشان مطرح است، برای میدان دادن به حاشیه‏ها خود اهمیت دارد. برای 
شکل‏گیری شکاف‏ها باید دو سوی افراطی ایجاد شود. در یک سو همه طرفدار 
دیوارکشی میان کلاس‏های دانشگاه‏ها باشند و در سوی دیگر همه طرفداری آزادی 
دختر و پسر. این دو افراط که بازی‏گرانی نیز می‏خواهد زمینه توسعه شکاف و 
دوگانگی را در جامعه فراهم می‏کند. در یک سو همه مخالف مطلق موسیقی تلقی 
می‏شوند و در سوی دیگر برخی معتقدند موسیقی حتی مسیر رسیدن به کمال را 
فراهم می‏کند. در یک سو برخی رنگ مشکی حجاب و مدل کنونی چادر را تنها مدل 
ممکن می‏دانند و در سوی دیگر برخی چادر مشکی را رهاورد عیاشی‏های شبانه 
معرفی می‏کنند. این دوگانگی‏ها جامعه را به دو قطب تقسیم می‏کند که دولت و 
احمدی‏نژاد نماینده و پرچمدار یک قطب آن خواهند بود. 

چاره در این میان نیافتادن در بازی طراحی شده طیف مشایی است. نباید در یک 
سر دوقطبی‏ها بازی کرد. نباید در مقابل افراط نمایده تفریط شد. در عین حال 
نباید در مقابل تفریط نماینده افراط شد. این اکنون اشتباه استراتژیک طیف 
ارزشی انقلاب است که پازل مشایی را کامل می‏کند. باید موضع صحیح را عالمانه 
تبیین کرد. باید به گونه‏ای عمل کرد که قضاوت طیف خاکستری از انتقاداتی که 
مطرح می‏شود قضاوتی منطقی باشد. نه اینکه خواص هم به واسطه انتقادات افراطی 
و احساسی و نادرست در جبهه یاران مشایی قرار بگیرند. در خصوص حجاب، اهانت 
به رنگ سیاه چادر به هیچ وجه پذیرفته نیست. در عین حال اصولگرایان از 
مدتها پیش پذیرفته‏اند که می‏توان مدهای دیگری هم برای حجاب طراحی کرد. در 
خصوص بحث دانشگاه‏ها به کار بردن عبارت "تفکیک جنسیتی" اشتباهی بزرگ است. 
باید با موضعی فعال، تاسیس و شکل‏گیری دانشگاه‏های دخترانه را به عنوان بها 
دادن به دختران و یک امتیاز برای آنان معرفی و تبلیغ کرد. حتی می‏توان این 
مسئله را مطالبه خانواده‏ها کرد. اما طرح عنوان "تفکیک جنسیتی" یعنی فراهم 
آوردن زمینه دوقطبی‏سازی دانشگاه‏ها به گونه‏ای که یک سوی این دوقطبی بسیجی‏ها 
قرار بگیرند و در سوی دیگر طیف خاکسنری. تشکل‏های دانشجویی و خصوصا بسیج 
دانشجویی در سراسر کشور باید به شدت نسبت به شکل‏گیری این دوقطبی هوشیار 
باشند. 

***** 

ورود افراطی دولت به عرصه جذب طیف خاکستری قطعا به منزله انحراف از خط 
امام و گفتمان انقلاب بوده و هست. از منظر خط امام هدف وسیله را توجیه 
نمی‏کند. نمی‏توان برای جذب 13 میلیون قشونی را برای هتک حرمت علما و بزرگان 
حوزه بسیج کرد. اگر نقدی بر حوزه وارد است باید به صورت دلسوزانه و منطقی 
مطرح شود نه اینکه مستمسک تخریب و بازی‏های سیاسی قرار گیرد. رهبر انقلاب 
در جمع جامعه مدرسین گفتند که بر سر سفره به آقای مشایی تشر زده‏اند و 
گفته‏اند این قدر ایرانی‏گری، ایرانی‏گری نکنید. ایشان فرمودند من خوشم 
نمی‏آید از این حرف‏هایی که اینها می‏زنند. وقتی گوشی بدهکار نبود، ایشان در 
دیدار با هیئت دولت امسال به گونه‏ای فعال با موضوع برخورد کردند و برای 
پایان یافتن دعوا فرمودند اگر می‏خواهید بگویید هم ایران بعد از اسلام را 
بگویید. رهبر انقلاب در دیداری آباد کردن کاروان‏های شاه‏عباسی را به عنوان 
کار فرهنگی مورد نقد جدی قرار دادند و از دولت بارها و بارها پایداری و 
ایستادگی بر اصول را مطالبه کردند. رهبر انقلاب در دیدار با هیئت دولت 
تاکید کردند توجه و اقبال مردم به شما به خاطر پایداری بر گفتمان انقلاب و 
فریاد کردن شعارهای امام بوده است. این بدین معنا بود که راه جذب تکیه بر 
اصول است نه عدول از اصول. ما موظف نیستیم به هر قیمتی جذب کنیم. خط امام 
هم جاذبه دارد و هم دافعه. تأکید افراطی بر جذب و صرف نظر از دفع، قطعا 
انحراف از خط امام و خلوص سوم تیر است. شکل‏گیری بسیاری از فرقه‏های مذهبی و 
حتی سیاسی از انحرافات این چنینی اغاز شده است. این همان راهی است که روزی 
اصلاح طلبان به گونه ای دیگر در آن قدم نهادند. 

رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان فرمودند:«برداشت خطرناکی که باید 
از آن بر حذر بود اشتباه گرفتن انعطاف با انحراف و کوتاه آمدن در مقابل 
فشارهای بیرونی است. نباید به خاطر فشارهای سیاسی- تبلیغاتی دشمنان قسم 
خورده اسلام و ایران، در هیچ مسئله‏ای از اصول و مبانی کوتاه آمد و در 
چارچوب‏های غربی حرکت کرد؛ چرا که این مسئله "تجدیدنظر" و "انحراف" است؛ نه 
انعطاف.» ایشان همچنین تصریح کردند:«این واقعیت را یک اصل مهم و قطعی 
دانست که حفظ اصول نظام و پیشرفت و تعالی کشور، هم جهت و سازگارند و نباید 
بخاطر برخی مشکلات به قناعت حداقلی اکتفا کرد و از اصول کوتاه آمد.» 

***** 

مشایی هم از احمدی‏نژاد قابل تفکیک کردن هست و هم نیست. این دو، دو شخصیت 
متفاوتند که لزوما انگیزه‏های آنها می‏تواند یکی نباشد. از این رو از هم 
قابل تفکیکند. اما از این رو که به راهبرد یکسانی رسیده‏اند و این راهبرد 
از سوی محمود احمدی‏نژاد پذیرفته شده است، این دو قابل تفکیک نیستند. به 
نظر نمی‏رسد مسئله سحر و جادو و امثالهم باشد. طی این سال‏ها اصولگرایان 
فاصله خود را از احمدی‏نژاد هر روز بیشتر و بیشتر کردند و جریان انحرافی 
نیز فاصله خود را کمتر و کمتر کرد تا بتواند به عنوان یاری صمیمی و سربازی 
پاک‏باخته شناخته شود. احمدی‏نژاد، مشایی را فردی سالم و مومن می‏شناسد، به 
او اطمینان دارد و حتی او را به عنوان یک قله معرفی می‏کند. طبیعی است که 
افراد از نزدیکان خود تأثیر بپذیرند. آب پاک سوم تیر احمدی‏نژاد به آب مضاف 
کنونی تبدیل شده و خبری از آن خلوص دیگر نیست. احمدی‏نژاد از مشایی قابل 
تفکیک است بدین جهت که مشایی از نخست دوره اسلام‏گرایی را پایان یافته تلقی 
می‏کرد و گرایش به نوعی عرفان‏گرایی داشت. اما احمدی‏نژاد مردی انقلابی است 
که همراه و همگام طیف ارزشی انقلاب و پرچمدار این جریان بود و اکنون 
انحرافات را برای خود توجیه می‏کند. 

***** 

ما نمی‏توانیم خط را فدای فرد کنیم، منتظر احمدی‏نژاد بمانیم تا نظرش عوض 
شود و بار دیگر بیاید پرچم سوم تیر را بردارد. اکنون باید پرچم را خودمان 
بلند کنیم. "جبهه پایداری" آمده است تا پرچم "آرمانخواهی" و "اصولگرایی 
ناب" را بلند کند. از سوی دیگر بنا بر دستور رهبری نباید زمینه سقوط 
احمدی‏نژاد را فراهم کنیم. باید کمک کنیم او سرباز رهبری بماند و به 
پرچمداری طیف ارزشی انقلاب باز گردد. این تفاوت ماست با دیگران. برخی 
دنبال سقوط احمدی‏نژادند اما ما دنبال امداد او. احمدی‏نژاد را از سر راه 
نیاوردیم که ساده هم از او بگذریم. اما اگر قرار باشد بین او بزرگان دین 
انتخاب کنیم، انتخاب ما روشن بوده و خواهد بود. ما جبهه و خط را معطل فرد 
نکرده و نمی‏کنیم. اکنون که او اصرار دارد، پرچمدار جریان دیگری باشد، 
تکلیف ما روشن است. 

پی نوشت: این یادداشت، جمع بندی و برآورد حقیر و حاصل بحث و گفتگوهای مفصل 
با صاحب نظران و چهره های مختلف خصوصا کسانی است که به واسطه ارتباط گیری 
با محمود احمدی نژاد درصدد اصلاح مواضع او برآمده اند. البته از منظرهای 
دیگری هم می توان به موضوع نگریست و مسائل درخور توجه دیگری را نیز می 
توان مطرح کرد که فعلا به همین میزان بسنده می کنیم. 

«صید گران‌بها» در تور امنیتی دولت اسد


منابع مطلع اعلام کردند که ارتش سوریه یک افسر فراری ارتش خود را که با ترکیه و گروهک‌های مسلح همکاری می‌کرد و از موسسان گروهک مسلح تروریستی «ارتش آزاد سوریه» است، بازداشت کرده‌اند.

به گزارش فارس، یک منبع آگاه در آنکارا پایتخت ترکیه اعلام کرد که ارتش سوریه موفق شده است ریاض الاسعد افسر فراری خود را که به ترکیه گریخته بود بازداشت کند.

پس از تشکیل گروهکی از افراد مسلح تروریست در خاک ترکیه علیه سوریه موسوم به «ارتش آزاد سوریه»، ریاض الاسعد فرمانده آن تعیین و اعلام شد که این گروهک تا سرنگونی نظام سوریه به فعالیت خود ادامه می‌دهد.

پایگاه خبری دام‌پرس سوریه، روز گذشته اعلام کرد که ارتش سوریه ریاض الاسعد را که سرهنگ سابق ارتش سوریه بود و از موسسان ارتش آزاد سوریه به شمار می‌رود، در شهرک کفر تخاریم در استان ادلب (هم‌مرز با ترکیه) بازداشت کرده است.

پایگاه خبری شبکه المنار لبنان نیز شب گذشته به نقل از یک منبع آگاه سوری اعلام کرد که ارتش سوریه صیدی گرانبها به دست آورده است.

دام‌پرس افزود: منابع متعدد خبری دو شب گذشته از عملیات نظامی امنیتی گسترده ارتش سوریه در نزدیک مرزهای ترکیه خبر داده بودند.

اخیرا نیز خالد العبود نماینده پارلمان سوریه نیز با تایید بازداشت ۴۹ عنصر اطلاعاتی ترکیه در خاک سوریه، تاکید کرده بود که ارتش سوریه سرانجام ریاض الاسعد را به سوریه بازخواهد گرداند.

نماینده پارلمان سوریه بازداشت افسران اطلاعاتی ترکیه را تایید کرد


یک نماینده پارلمان سوریه با اعلام وجود اختلافات شدید میان مخالفان خارج‌نشین سوریه، تاکید کرد که ده‌ها افسر اطلاعاتی ترکیه در خاک کشورش بازداشت شده‌اند.

به گزارش فارس،‌ خالد العبود امروز در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی المنار لبنان، بازداشت ده‌ها افسر اطلاعاتی ترکیه در سوریه را تایید کرد.

پیش از این (دو هفته پیش) هفته‌نامه ایدنلیک ترکیه از بازداشت 49 افسر اطلاعاتی ترکیه در این سوریه خبر داده و اعلام کرده بود که مذاکرات آنکارا برای آزاد کردن آنان بی‌نتیجه مانده است.

العبود تاکید کرد که یکی از ماموریت‌های این افسران ترکیه‌ای، وارد کردن گروهک‌های مسلح به خاک سوریه بوده است.

این نماینده پارلمان سوریه همچنین با تلاش‌های ترکیه برای آزاد کردن این افسران اشاره و تاکید کرد: اردوغان [نخست وزیر ترکیه] نمی‌تواند مستقیما وارد مذاکره با سوریه شود زیرا این کار را به مثابه شکست برای ترکیه می‌داند.

وی تاکید کرد که اختلافات گسترده‌ای میان گروهک‌های مسلح حاضر در سوریه و شورای استانبول (شورای مخالفان دمشق) وجود دارد.

وی به ریاض الاسعد افسر فراری ارتش سوریه که به ترکیه رفته است و رهبری برخی افراد مسلح را بر عهده دارد، اشاره و تاکید کرد که سوریه سرانجام وی را به کشورش بازخواهد گرداند.

این در حالی است که یکی از شروط سوریه برای آزاد کردن افسران بازداشت شده ترکیه، پس دادن افسران فراری ارتش سوریه از سوی ترکیه به سوریه است. 

دستگیری عوامل اسرائیل درسوریه


روزنامه الوطن چاپ سوریه امروز پنجشنبه از دستگیری شماری از افراد مسلح دارای تابعیت های مختلف با سلاح های ساخت رژیم صهیونیستی خبر داد.

به گزارش شبکه خبری العالم، روزنامه الوطن نزدیک به دولت اعلام کرد: نیروهای امنیتی سوریه شماری از افراد مسلح دارای تابعیت های مختلف مرتبط با شبکه القاعده را که سلاح های ساخت اسرائیل با خود حمل می کردند را کشتند.
 
این روزنامه افزود: در درگیری نیروهای دولتی با افراد مسلح در منطقه بابا عمرو در شهر حمص تعدادی زخمی و شماری دستگیر شدند.
 
به نوشته الوطن در بین دستگیر شدگان افرادی دارای تابعیت های لبنانی، لیبیایی وافغانی دیده می شود ، که اطلاعات موجود از ارتباط آنها با شبکه القاعده حکایت دارد.
 
این روزنامه سوری نوشت: دستگاههای ذیربط درجریان تعقیب تروریست ها در منطقه بابا عمرو موشک های از نوع لاو ساخت اسرائیل و تفنگ های تک تیرانداز بسیار دقیق و سریع ساخت اسرائیل و آمریکا و همچنین سلاح های دیگر از جمله راکت و گلوله های سنگین مختلف را مصادره کردند.
 
روزنامه البعث ارگان حزب حاکم در سوریه نیز از مصادره سلاح های ساخت اسرائیل خبر داد.
 
این روزنامه نوشت: دستگاههای  دولتی یک بمب یک کیلو و پانصد گرمی را که تروریست ها در زیر خودروی یک مدیر مدرسه در شهر لاذقیه در غرب سوریه کار گذاشته بودند، خنثی کردند. این بمب حاوی ماده منفجره سیفور بود.
 
روزنامه البعث خاطرنشان کرد: ماده سیفور در خارج از کشور تولید می شود و سوریه آن را تولید نمی کند و رژیم اسرائیل بزرگترین تولید کننده این ماده در منطقه است که قدرت انفجاری شدیدی دارد.

کد خبر:116309 -

همه چیز درباره ماجرای "وعده آب و برق مجانی"


دولت موقت مهندس بازرگان برای بار اول لایحه‌ی آب و برق مجانی را تصویب کرد و وعده‌ی آنرا هم به مردم داد و امام خمینی چند روز بعد، این وعده‌ی دولت موقت را تصحیح و تکمیل کردند.

به گزارش فارس ،‌ سی و سه سال است که دشمنان امام و انقلاب، با وارونه سازی یک خبر و تحریف ماجرا، مدعی هستند که امام خمینی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به مردم ایران قول داده است که آب و برق مجانی می شود. دروغگویان حتی مدعی هستند که امام بزرگوار ما، در بدو ورود به وطن یعنی در دوازدهم بهمن سال ۵۷ این وعده را به مردم داده است!

اما رجوع به اصل سخنان امام در بهشت زهرا نشان می دهد که اصلا و ابدا چنین وعده ای در سخنرانی امام خمینی وجود ندارد و در حقیقت این مساله مربوط است به سخنرانی ایشان در ۱۲ اسفند سال ۵۷ و در مدرسه فیضیه.

البته برای دشمنان امام فرقی نمی کند که این سخنرانی مربوط به ۱۲ بهمن باشد یا ۱۲ اسفند. آنها با استناد به این سخنرانی و عدم تحقق چنین وعده ای، می خواهند اینگونه وانمود بکنند که امام خمینی و یا انقلاب، مردم را فریب داده اند و یا با چنین وعده هایی انقلاب را پیش برده ا ند و یا اینکه این قبیل وعده ها فاقد پشتوانه علمی و کارشناسی و به دور از واقعیت بوده است! متاسفانه در نوشته های ضدانقلاب انواع و اقسام توهین و اهانت و فحاشی را علیه امام می بینیم.

در مقابل، دوستان امام و انقلاب و حتی برخی مسئولان رسمی کشور هم گاهی ضمن تایید این مساله، به زعم خود سعی کرده اند با توجیهات مختلف از امام و انقلاب دفاع کنند! گویا اینها هم باور کرده اند که امام چنین وعده ای را به مردم داده است! مثلا آقای علیرضا محجوب نماینده مجلس گفته است:«حضرت امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب اسلامی اعلام کردند آب و برق برای مردم رایگان است، اما پس از آن کارشناسان اعلام کردند که اجرای این موضوع تنها برای افراد کف جامعه امکانپذیر است.»

این اظهارات موافق و مخالف در حالی صورت می گیرد که مراجعه به اسناد انقلاب و آرشیو مطبوعات آن روز، نشان می دهد که شخص دیگری غیر از امام برای اولین بار این وعده را به مردم داده است! در حقیقت مطلب امروز من هم افشای این دروغ سی ساله و بیان یک واقعیت پنهان است.

ابتدا به عبارت امام توجه کنید: «علاوه بر اینکه زندگی مادی شما را میخواهیم مرفه بشود، زندگی معنوی شما را میخواهیم مرفه کنیم. شما به معنویات احتیاج دارید، معنویات ما را اینها بردند. دلخوش نباشید که تنها مسکن میسازیم ، آب و برق را برای طبقه مستمند مجانی میکنیم اتوبوس را برای طبقه مستمند مجانی میکنیم دلخوش به این مقدار نباشید معنویات شما را، روحیات شما را عظمت میدهیم. شما را به مقام انسانیت می رسانیم. اینها شما را منحط کردند؛ این قدر دنیا را پیش شما جلوه دادند که خیال کردید همه چیز این است.»

همان طوری که اشاره شد این سخنرانی مربوط است به روز شنبه دوازدهم اسفند ۱۳۵۷. از این عبارات مشخص می شود که حتما شخصی غیر از امام این دلخوشی مادی را برای مردم به وجود آورده است! با مرور اخبار روزهای قبل از سخنرانی امام، این شخص نامعلوم و این حقیقت پنهان مشخص می شود.

کیهان ۸ اسفند ۱۳۵۷ / سخنگوی دولت: «برای کم در آمدها؛ آب و برق مجانی می شود!» سخنگوی دولت کسی نیست جز آقای عباس امیرانتظام! به عبارت دیگر لایحه ی آب و برق مجانی را اولین بار دولت موقت مهندس بازرگان تصویب کرد و وعده ی آنرا هم به مردم داد و امام خمینی چند روز بعد، این وعده ی دولت موقت را تصحیح و تکمیل کردند!

در حقیقت امام به خاطر این که مبادا این قبیل وعده های دولتی، انقلاب اسلامی را به انقلابی صرفا مادی و با اهدافی مادی تبدیل کند، مصوبه دولت موقت را اینچنین تصحیح می کند که دلخوش به این نباشید که آب و برق مجانی می شود! امام بزرگوار ما توضیح می دهد که انقلاب اسلامی علاوه بر اینکه وظیفه دارد به فکر رفاه مادی مردم باشد، دنبال رفاه و سعادت معنوی آدمها هم هست. چرا که انقلاب اسلامی بیشتر از آنکه مادی باشد، انقلابی معنوی برای گستتن بندهای اسارت و بردگی ناشی از استبداد و استعمار و استحمار بود.

پس در سخنان امام خمینی وعده ای وجود ندارد. ایشان با توجه به احتمال تغییر ذائقه مردم و تحریف معنا و مفهوم و آرمان انقلاب، هدف اصلی انقلاب را برای مردم و شاید هم برای دولت موقت تبیین کردند.

فراموش نکنیم که دولت مهندس بازرگان و اعضای کابینه و شخص آن مرحوم، خودشان را آدم هایی متخصص و روشنفکر می دانستند که توانایی حل مشکلات مردم را دارند. آنها گاهی به صراحت و گاهی هم با ایما و اشاره، روحانیون و رهبران انقلاب را به سنتی بودن و بی سواد بودن متهم می کردند!

به هرحال خوب یا بد، جدای از اینکه موافق این وعده باشیم یا مخالف آن و اصلا هر تفسیری که برای وعده آب و برق مجانی داشته باشیم، این دولت بازرگان بود که اولین بار این لایحه را تصویب کرد و خبر این وعده ی تاریخی را هم شخص آقای امیرانتظام یعنی سخنگوی دولت موقت و معاون نخست وزیر وقت در اختیار مطبوعات قرار داد!

پس اگر به زعم ضدانقلاب، وعده ی دروغی داده شده و یا وعده ای غیرکارشناسی به مردم داده شده، چرا کسی از بازرگان و دولت موقت اسم نمی برد؟! عدم اشاره ضدانقلاب و حتی دوستان انقلاب در سی سال گذشته به این حقیقت مهم و پنهان، جالب و عجیب است. اگر عبارت «آب و برق مجانی» را در اینترنت جستجو کنید، صدها و شاید هزاران سایت و وبلاگ و کلیپ و فیلم اهانت آمیز علیه امام خمینی پیدا می کنید که همه آنها بدون کمترین اشاره ای به این مصوبه دولت بازرگان، فقط و فقط به امام خمینی اهانت می کنند! اما کسی نمی گوید که سخنان امام، در حقیقت اشاره به وعده دولت بازرگان بوده است!

امروز که به مدد آرشیو کیهان، مشخص شده است اولین بار این وعده را دولت موقت به نخست وزیری مهندس بازرگان به مردم داده و خبر آن را هم شخص عباس امیرانتظام در اختیار مطبوعات قرار داده، آیا دروغگویان و هتاکان، به این حقیقت اعتراف می کنند؟ البته احتمالا، حالا که همه چیز ثابت شده، باز هم باید منتظر سوالات و شبهات جدید باشیم! ماجرای گاو بنی اسرائیل را که یادتان هست؟!

پی نوشت و اصلاحیه

بعضی دوستان معتقدند که تصویب آب و برق مجانی در دولت، تحت تاثیر سفارشات امام خمینی به دولت موقت بوده است. دلیل این دوستان پیام ۱۴ ماده ای امام در تاریخ ۹ اسفند و نطق تلویزیونی مرحوم بازرگان در تاریخ ۲۳ اسفند ۵۷ است. مهندس بازرگان در این مصاحبه تلویزیونی که متن آن در کیهان ۲۴ اسفندماه نیز به چاپ رسیده، ادعاهایی را درباره امام مطرح کرده است. مثلا وی ادعا کرده است که امام بدون مشورت با دولت و یا با صدور اعلامیه، خواسته است که آب و برق مجانی شود!

در حالی که اگر صحیفه امام را مرور کنیم، قبل از تاریخ مصوبه هیات دولت، هیچ سخنرانی و اطلاعیه ای از طرف امام سراغ نداریم که به موضوع آب و برق مجانی اشاره شده باشد. تنها موردی که وجود دارد همان پیام ۱۴ ماده ای مورخ ۹ اسفندماه است که بعد از تصویب آب و برق مجانی در دولت، صادر شده است. البته امام در این نامه از قید «فعلا» و «برای طبقات کم بضاعت» استفاده کرده است.

پس این احتمال وجود دارد که پیش از این، رهبران انقلاب یا شورای انقلاب و یا امام به طور خصوصی و نه از طریق فشار رسانه ای و یا صدور اعلامیه، به دولت پیشنهاد چنین کاری را داده باشند. اما چرا مرحوم بازرگان در مصاحبه ۲۳ اسفند ادعا کرده است امام از طریق اعلامیه و بدون مشورت با او دستور داده؟!

نگاهی به آرشیو سخنان امام نشان می دهد که علت اصلی ناراحتی مهندس بازرگان چیز دیگری بوده است. چون قبل و بعد از تصویب لایحه دولت، نشانه ای از نارضایتی دولت از این پیشنهاد دیده نمی شود و موردی هم سراغ نداریم که امام در اعلامیه و یا سخنرانی عمومی، دولت را برای این مساله خاص تحت فشار قرار داده باشد. اتفاقا برعکس، امام بعد از تشکیل دولت موقت، بارها مردم را به همکاری با دولت در جهت رفع محرومیت ها تشویق و به صراحت تاکید می کرد که رفع این محرومیت ها به زمان زیادی نیاز دارد.

نکته اینجاست که امام در روزهای قبل از مصاحبه بازرگان (دهم و پانزدهم اسفند) انتقادات تندی را به سیاست گام به گام دولت در رفع مفاسد دستگاه های دولتی و وزارتخانه ها و باقی ماندن برخی مظاهر رژیم گذشته مطرح کرده بود که این مساله موجب ناراحتی و گلایه مهندس بازرگان می شود. اما وی سعی کرد بدون ارائه پاسخی قانع کننده به انتقادات اصلی و اساسی امام و با اشاره به مسائلی چون آب و برق مجانی که مصوبه دولت خودش نیز بود، انتقادهای امام را احساسی و غیرتخصصی معرفی کند!

به هرحال آب و برق مجانی، چه با سفارش امام بوده و چه نبوده، مصوبه دولت موقت در تاریخ ۸ اسفند ۵۷ بوده است آنهم با قید فعلا و برای اقشار کم درآمد، نه برای همیشه و همه مردم. نکته مهمتر اینکه علی رغم چاپ اصل سخنان دوازدهم بهمن امام در مطبوعات آن روز، هنوز هم عده ای اصرار دارند که امام در بدو ورود به ایران، وعده ی آب و برق مجانی را داده است!